Do napisania tego artykułu skłoniły mnie różne źródła statystyczne, które podają, że przyczyną wypadków (w tym potrąceń pieszych) w przytłaczającej większości jest nadmierna prędkość, niedostosowana do warunków drogowych.
Należy zaznaczyć, iż nadmierna prędkość rozumiana jest poprzez przekroczenie dozwolonej prędkości na danym odcinku jezdni (tzw. dozwolonej prędkości administracyjnej).
Wyobraźmy sobie sytuację na drodze, gdzie dopuszczalna prędkość administracyjna wynosi 70 km/h, a kierowca samochodu na tej samej drodze porusza się z (nadmierną) prędkością 130 km/h, w wyniku której potrąca pieszego na pasach, wskutek czego następuje śmierć pieszego.
W aspekcie tego przypadku należy zbadać związek przyczynowy między prędkością pojazdu a skutkiem zdarzenia, czyli śmiercią pieszego. Skoro w wyniku nadmiernej prędkości (w tej sytuacji jest to 130 km/h) kierowca w żaden sposób nie uniknąłby potrącenia pieszego na pasach, a mógłby to zrobić gdyby poruszał się z dozwoloną prędkością 70 km/h, to związek przyczynowo-skutkowy jak najbardziej istnieje. W wyniku nadmiernej prędkości kierowca samochodu potrącił pieszego na pasach, czego skutkiem była śmierć pokrzywdzonego.
Podsumowując powyższe, jeżeli zachodzi związek przyczynowo-skutkowy, czyli powodem potrącenia pieszego, który stracił życie, była nadmierna prędkość kierowcy pojazdu, wówczas na tej podstawie jako kierujący pojazdem będzie odpowiadał za przestępstwo spowodowania wypadku drogowego ze skutkiem śmiertelnym.
W tym miejscu nasuwa się pytanie jaka będzie odpowiedzialność karna i czy za tego typu przestępstwo Sąd może skazać na karę bezwzględnego pozbawienia wolności.
Przestępstwo spowodowania wypadku drogowego ze skutkiem śmiertelnym jest określone w art. 177 § 2 k.k., który brzmi Jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
W przypadku tego typu przestępstw, jeżeli okoliczności sprawy wskazują na to, że kierowca samochodu nie naruszył w sposób rażący przepisów ruchu drogowego, można starać się przed Sądem o karę pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem na okres kilku lat próby. Jednakże, aby przekonać Sąd do takiego wyroku, trzeba przedstawić wszelkie argumenty, które przemawiają za tym, że nie jesteś tą osobą, która zasługuje za bezwzględną kare pozbawienia wolności.
How useful was this post?
Click on a star to rate it!
No votes so far! Be the first to rate this post.
Drodzy Czytelnicy
Zachęcam Was do komentowania tego artykułu oraz zadawania pytań, jakie Wam się nasuną po jego przeczytaniu.
Na wszystkie pytania postaram się odpowiedzieć.
Jednocześnie zapewniam, że szanuję Wasza prywatność. Adres e-mail z jakiego wyślecie pytanie lub komentarz do artykułu nie zostanie wyświetlony.
Pozdrawiam
Aplikant Adwokacki Bartosz Nadwodny
Nasuwa się tutaj pytanie: co w sytuacji, kiedy pieszy przechodzi w niedozwolonym miejscu? Gdyby nie wszedł na miejsce, nie zostałby potrącony.
Witam,
w tej sytuacji biegły z zakresu rekonstrukcji wypadków oceni, kto był sprawcą zaistniałego potrącenia. Biegły na podstawie materiału dowodowego oceni, czy miejsce, w którym przechodził pieszy było miejscem dozwolonym i czy kierowca przy zachowaniu zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym mógł uniknąć potrącenia. Jeżeli biegły oceni, że kierowca nie mógł uniknąć potrącenia, ponieważ zachowanie pieszego nie pozwoliło na wykonanie manewru obronnego, wówczas sprawcą kolizji będzie tylko i wyłącznie pieszy.
Mam pytanie, czy zmieniło się jakieś prawo w tym miesiącu? Tj (grudzień 2015) słyszałam, że zniesiono karę w zawiasach w takich przypadkach i pozostaje tylko kara pozbawienia wolności. Czy to prawda?
Witam,
uspokajam Pana, ponieważ kodeks karny cały czas przewiduje kare pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem. Co do zasady przed nowelizacją, która weszła w życie 01 lipca 2015 roku, można było zawiesić karę pozbawienia wolności orzeczoną do 2 lat na okres próby wynoszący od 2 do 5 lat. Natomiast po w/w nowelizacji obecnie Sąd może zawiesić karę pozbawienia wolności do 1 roku na okres próby od 1 roku do 3 lat.